الکساندردوما و «دو انقلاب» اش
نويسنده : Françoise Asso
نویسنده و استاد دانشگاه
برگردان:
Shirine ROCHARD شيرين روشار
در اول ماه مارس ١٨٤٨، الکساندر دوما در روزنامه «لاپرس» مي نويسد : «بله، آنچه مي بينيم زيباست، آنچه مي بينيم بزرگ است. چون ما شاهد يک جمهوري هستيم، و تا به امروز، فقط انقلاب ديده بوديم.» دوما در سال ١٨٠٢ به دنيا آمد. او پسر يک ژنرال دوران انقلاب فرانسه است که نهايتاً توسط ناپلئون بناپارت برکنار مي شود و نوه يک مادربزرگ برده و يک اشراف زاده(مارکي) ؛ او همدوره پايان غم انگيز«سه روز پرافتخار» (Trois Glorieuses) [انقلاب ژوئيه ١٨٣٠] و جمهوري دوم فرانسه [انقلاب ١٨٤٨] است. اگر چه نزد او ترديدي در مورد درستي و عظمت جمهوري وجود ندارد، اما در مورد انقلاب براي وي سوال باقي مي ماند : در مورد آنچه که به دنبال مي آورد، آميخته اي از «والائي» و وحشيگري، و در مورد آنچه که به وجود مي آورد. مجموعه انقلابي «خاطرات يک پزشک»، که دربرگيرنده چهار رمان منتشرشده به شکل پاورقي بين سالهاي ١٨٤٦ و ١٨٥٢ بود، با شوق و شعف اين تنش ميان هيجان و وحشت را منتقل مي کند (١).
اگر چه دو جلد آخر اين اثر چهارگانه، «پيتوي فرشته» (Ange Pitou)، که داستان آن از ژانويه تا اکتبر ١٧٨٩ جريان دارد، و «کنتس دو شارني» (La Comtesse de Charny) که داستان آن در ١٧٩٣ پايان مي گيرد، شور انقلابي در خواننده برنمي انگيزد، «ژوزف بالزامو» (Joseph Balsamo)، اولين رمان اين سري، مربوط به اوايل سلطنت لوئي شانزدهم، «کالي يوسترو»ي دسيسه باز را، که «لگدمال کردن پرچم سلطنت» را مأموريت خود قرار داده بود، زير نام واقعي اش به نمايش مي گذارد.
در حاليکه، به نوشته دوما، اين ملکه «جوان، زيبا و خوش قلب» است، اين پادشاه «خوشآيند، معتدل و مدير خوب»، و ملت فقط مي تواند پس از دوران فاجعه آميز لوئي پانزدهم آنها را دوست بدارد .