تعارض

منازعه ای است ذهنی که از برخورد انگیزه ها، تکانه ها و یا تقاضاها و سائقه های متضاد به وجود می آید. در گذشته فرضیه ای عمومی مطرح بود که تعارض را به عنوان نیرویی ویرانگر تلقی می کرد و مدیریت سازمان باید با واکنش های منفی خود، آن را از بین می برد. پیشرفت های جدید در علوم رفتاری، نشان داد که تعارض، پیامد منطقی و بدیهی هر سازمانی است زیرا افراد مختلفی که در سازمان ها مشغول به فعالیت هستند، دارای ویژگی های شخصیتی، اجتماعی و فرهنگی خاصی هستند که بروز تعارض را در سازمان ها، اجتناب ناپذیر کرده است.