الهی و ربی من لی غیرک...
الهی! خودت مي داني كه درياي دلم را جزر و مدّ است ؛ «يا باسط» بسطم ده ، و «يا قابض» قبضم كن.
الهی! ناتوانم و در راهم و گردنه هاي سخت در پيش است و رهزن هاي بسيار در كمين و بار گران بر دوش .
الهی! از روي آفتاب و ماه و ستارگان شرمنده ام ، از انس و جان شرمنده ام ، حتّي از روي شيطان شرمنده ام ، كه همه در كار خود استوارند و اين سست عهد ، ناپايدار.
الهی! عاقبت چه خواهد شد و با ابد چه بايد كرد ؟
الهی! عارفان گويند « عرِّفني نفسَك » ، اين جاهل گويد «عرِّفني نفسي»
الهی! آزمودم تا شكم داير است ، دل باير است . «يا مَن يُحيي الارض الميته» دلِ دايرم ده.
الهی! همه گويند خدا كو ، حسن گويد جز خدا كو.
الهی! همه از تو دوا خواهند ، و حسن از تو درد .
الهی! آن خواهم كه هيچ نخواهم.
الهی! ما را يارايِ ديدن خورشيد نيست ، دم از از ديدار خورشيد آفرين چون زنيم ؟
الهی! همه گويند بده ، حسن گويد بگير .
الهی! همه سرِ آسوده خواهند ، و حسن دلِ آسوده .
الهی! همه آرامش خواهند ، و حسن بي تابي ؛ همه سامان خواهند ، و حسن بي ساماني.
الهی! به فضلت سينهي بي كينه ام دادي ، به جودت شرح صدرم عطا بفرما.
الهی! عقل گويد « الحَذَر الحَذر ! » عشق گويد «العَجَل العَجَل!» ؛ آن گويد دور باش ، و اين گويد زود باش.
الهی! ضعيف ظَلوم و جهول كجا ، و واحد قهّار كجا؟
الهی! اگر چه درويشم ، ولي دارا تر از من كيست ، كه تو داراييِ مني.
الهی! در ذات خودم متحيّرم تا چه رسد در ذات تو .
الهی! روزم را چون شبم روحاني گردان، و شبم را چون روز نوراني.
الهی! حسنم كردي، اَحسنم گردان.
الهی! دندان دادي، نان دادي ، جان دادي، جانان بده.
الهی! گويند كه بُعد، سوز و گداز آورد؛ حسن را به قرب سوز و گداز ده .
الهی! خودت گفته اي ( و لا تَيْأسوا من رَوْحِ الله ) ( سوره يوسف ، آيه 87 ) ، نا اميد چون باشم ؟
الهی! انگشتري سليماني ام دادي، انگشت سليماني ام ده.
الهی! سرمايهي كسبم دادي، توفيق كسبم بده.
الهی! اگر ستّار العيوب نبودي، ما از رسوايي چه مي كرديم؟
الهی! ذوق مناجات كجا و شوق كرامات كجا ؟
الهی! اثر و صُنع توام، چگونه به خود نبالم .
الهی! كلمات و كلامت كه اين قدر شيرين و دلنشين اند ، خودت چوني؟
الهی! داغ دل را نه زبان مي تواند تقرير كند و نه قلم يارد به تحرير رساند؛ الحمدلله كه دلدار به ناگفته و نانوشته آگاه است.
الهی! چون است كه چشيده ها خاموش اند و نچشيده ها در خروش؟
الهی! از شياطين جن بريدن دشوار نيست ، با شياطين انس چه بايد كرد؟
الهی! خوشدلم كه از درد مي نالم ، كه هر دردي را درماني نهاده اي.
الهی! ديده را به تماشاي جمال خيره كرده اي ، دل را به ديدار ذوالجمال خيره گردان.
الهی! پيشاني بر خاك نهادن آسان است ، دل از خاك برداشتن دشوار است .
الهی! تو پاك آفريده اي ، ما آلوده كرده ايم.
الهی! اگر گلم يا خارم از آنِ بوستانِ يارم.
چگونه دعوي بندگي كنم كه پرندگان از من مي رمند و ددان رامم نيستند الهی !
الهی! گرگ و پلنگ را رام توان كرد ، با نفس سركش چه بايد كرد ؟
الهی! چگونه ما را مراقبت نباشد ، كه تو رقيبي ؛ و چگونه ما را محاسبت نباشد كه تو حسيبي
ظاهر ما اگر عنوان باطن ما نباشد ، در « يوم تُبْلَي السَّرائر » ( سوره طارق ، آيه 9 ) چه كنيم ؟ الهی !
الهی! شكرت كه كورِ بينا و كرِ شنوا و گنگِ گوياييم
الهی! درويشان بي سر و پايت در كنج خلوت ، بي رنج پا سير آفاق عوالم كنند ، كه دولتمندان را گامي ميسّر نيست
الهی! حقّ محمّد و آل محمّد بر ما عظيم است ؛ « اللّهمّ صلّ علي محمّد و آل محمّد »
الهی! نهرْ بحر نگردد ، ولي تواند با وي پيوندد و جدولي از او گردد
الهی! چون در تو مي نگرم ، رعشه بر من مستولي مي شود ؛ پشه با باد صرصر چه كند ؟
ديده از ديدار جمال لذّت مي برد و دل از لقاي ذوالجمال الهی !
انسان را قسطاس مستقيم آفريده اي ، افسوس كه ما در ميزان طغيان كرده ايم الهی !
شكرت كه نعمت صفت ايثارم بخشيدي الهی !
نعمت ارشادم عطا فرموده اي ، توفيق شكر آن را هم مرحمت بفرما الهی !
به سوي تو آمده ام ؛ به حقّ خودت مرا به من برمگردان الهی !
الهی! اگر بخواهم شرمسارم ، و اگر نخواهم گرفتار.
الهی! ظاهر كه اين قدر زيباست ، باطن چگونه است ؟
الهی! آخرِ خودت را درحقّ ما اوّل بفرما ، كه آخرين شفاعت را اَرحم الرّاحمين فرمايد
دلِ بي حضور ، چشمِ بي نور است ، نه اين صورت بيند و نه آن معنا الهی !
الهی! فرزانه تر از ديوانهي تو كيست.
الهی! دولت فقرم را مزيد گردان.
الهی! شكرت كه فهميدم نفهميدم.
الهی! گريه زبان كودك بي زبان است ، آن چه خواهد از گريه تحصيل مي كند . از كودكي راه كسب را به ما ياد داده اي ، قابل كاهل را از كامل مكمّل چه حاصل ؟
الهی! يك شوريده ، جهاني را مي شوراند ؛ اين شوخ ديده را شوريده تر كن. والحمدلله رب العالمین
پي نوشت ها:
1- سوره فجر ، آيه 29
2- سوره اعراف ، آيه 32
3- سوره اعراف ، آيه 16 ؛ سوره حجر ، آيه 39
4- سوره مؤمنون ، آيه 14
5- سوره فرقان ، آيه 70
6- سوره آل عمران ، آيه 106
7- سوره مؤمنون ، آيه 99
8- سوره بقره ، آيه 156