الهی! خودت مي داني كه درياي دلم را جزر و مدّ است ؛ «يا باسط» بسطم ده ، و «يا قابض» قبضم كن.

الهی!  ناتوانم و در راهم و گردنه هاي سخت در پيش است و رهزن هاي بسيار در كمين و بار گران بر دوش .

الهی! از روي آفتاب و ماه و ستارگان شرمنده ام ، از انس و جان شرمنده ام ، حتّي از روي شيطان شرمنده ام ، كه همه در كار خود استوارند و اين سست عهد ، ناپايدار.

الهی! عاقبت چه خواهد شد و با ابد چه بايد كرد ؟

الهی! عارفان گويند « عرِّفني نفسَك » ، اين جاهل گويد «عرِّفني نفسي»

الهی!  آزمودم تا شكم داير است ، دل باير است . «يا مَن يُحيي الارض الميته» دلِ دايرم ده.

الهی! همه گويند خدا كو ، حسن گويد جز خدا كو.

الهی! همه از تو دوا خواهند ، و حسن از تو درد .

الهی!  آن خواهم كه هيچ نخواهم.

الهی!  ما را يارايِ ديدن خورشيد نيست ، دم از از ديدار خورشيد آفرين چون زنيم ؟

الهی! همه گويند بده ، حسن گويد بگير .

الهی! همه سرِ آسوده خواهند ، و حسن دلِ آسوده .

الهی! همه آرامش خواهند ، و حسن بي تابي ؛ همه سامان خواهند ، و حسن بي ساماني.

الهی! به فضلت سينه‌ي بي كينه ام دادي ، به جودت شرح صدرم عطا بفرما.

الهی! عقل گويد « الحَذَر الحَذر ! » عشق گويد «العَجَل العَجَل!» ؛ آن گويد دور باش ، و اين گويد زود باش.

الهی! ضعيف ظَلوم و جهول كجا ، و واحد قهّار كجا؟

الهی! اگر چه درويشم ، ولي دارا تر از من كيست ، كه تو داراييِ مني.

الهی! در ذات خودم متحيّرم تا چه رسد در ذات تو .

الهی!  روزم را چون شبم روحاني گردان، و شبم را چون روز نوراني.

الهی! حسنم كردي، اَحسنم گردان.

الهی!  دندان دادي، نان دادي ، جان دادي، جانان بده.

الهی! گويند كه بُعد، سوز و گداز آورد؛ حسن را به قرب سوز و گداز ده .

الهی! خودت گفته اي ( و لا تَيْأسوا من رَوْحِ الله ) ( سوره يوسف ، آيه 87 ) ، نا اميد چون باشم ؟

الهی! انگشتري سليماني ام دادي، انگشت سليماني ام ده.

الهی! سرمايه‌ي كسبم دادي، توفيق كسبم بده.

الهی! اگر ستّار العيوب نبودي، ما از رسوايي چه مي كرديم؟

الهی! ذوق مناجات كجا و شوق كرامات كجا ؟

الهی! اثر و صُنع توام، چگونه به خود نبالم .

الهی! كلمات و كلامت كه اين قدر شيرين و دلنشين اند ، خودت چوني؟

الهی! داغ دل را نه زبان مي تواند تقرير كند و نه قلم يارد به تحرير رساند؛ الحمدلله كه دلدار به ناگفته و نانوشته آگاه است.

الهی! چون است كه چشيده ها خاموش اند و نچشيده ها در خروش؟

الهی! از شياطين جن بريدن دشوار نيست ، با شياطين انس چه بايد كرد؟

الهی! خوشدلم كه از درد مي نالم ، كه هر دردي را درماني نهاده اي.

الهی! ديده را به تماشاي جمال خيره كرده اي ، دل را به ديدار ذوالجمال خيره گردان.

الهی! پيشاني بر خاك نهادن آسان است ، دل از خاك برداشتن دشوار است .

الهی! تو پاك آفريده اي ، ما آلوده كرده ايم.

الهی! اگر گلم يا خارم از آنِ بوستانِ يارم.

چگونه دعوي بندگي كنم كه پرندگان از من مي رمند و ددان رامم نيستند الهی !

الهی! گرگ و پلنگ را رام توان كرد ، با نفس سركش چه بايد كرد ؟

الهی! چگونه ما را مراقبت نباشد ، كه تو رقيبي ؛ و چگونه ما را محاسبت نباشد كه تو حسيبي

ظاهر ما اگر عنوان باطن ما نباشد ، در « يوم تُبْلَي السَّرائر » ( سوره طارق ، آيه 9 ) چه كنيم ؟ الهی !

 الهی! شكرت كه كورِ بينا و كرِ شنوا و گنگِ گوياييم

الهی! درويشان بي سر و پايت در كنج خلوت ، بي رنج پا سير آفاق عوالم كنند ، كه دولتمندان را گامي ميسّر نيست

الهی! حقّ محمّد و آل محمّد بر ما عظيم است ؛ « اللّهمّ صلّ علي محمّد و آل محمّد » 

الهی! نهرْ بحر نگردد ، ولي تواند با وي پيوندد و جدولي از او گردد

الهی! چون در تو مي نگرم ، رعشه بر من مستولي مي شود ؛ پشه با باد صرصر چه كند ؟

 ديده از ديدار جمال لذّت مي برد و دل از لقاي ذوالجمال الهی !

 انسان را قسطاس مستقيم آفريده اي ، افسوس كه ما در ميزان طغيان كرده ايم الهی !

شكرت كه نعمت صفت ايثارم بخشيدي الهی !

نعمت ارشادم عطا فرموده اي ، توفيق شكر آن را هم مرحمت بفرما الهی !

به سوي تو آمده ام ؛ به حقّ خودت مرا به من برمگردان الهی !

الهی! اگر بخواهم شرمسارم ، و اگر نخواهم گرفتار.

الهی! ظاهر كه اين قدر زيباست ، باطن چگونه است ؟

الهی! آخرِ خودت را درحقّ ما اوّل بفرما ، كه آخرين شفاعت را اَرحم الرّاحمين فرمايد

دلِ بي حضور ، چشمِ بي نور است ، نه اين صورت بيند و نه آن معنا الهی !

الهی! فرزانه تر از ديوانه‌ي تو كيست.

الهی! دولت فقرم را مزيد گردان.

الهی! شكرت كه فهميدم نفهميدم.

الهی! گريه زبان كودك بي زبان است ، آن چه خواهد از گريه تحصيل مي كند . از كودكي راه كسب را به ما ياد داده اي ، قابل كاهل را از كامل مكمّل چه حاصل ؟

الهی! يك شوريده ، جهاني را مي شوراند ؛ اين شوخ ديده را شوريده تر كن. والحمدلله رب العالمین

 

 پي نوشت ها:

1- سوره فجر ، آيه 29

2- سوره اعراف ، آيه 32

3- سوره اعراف ، آيه 16 ؛ سوره حجر ، آيه 39

4- سوره مؤمنون ، آيه 14

5- سوره فرقان ، آيه 70

6- سوره آل عمران ، آيه 106

7- سوره مؤمنون ، آيه 99

8- سوره بقره ، آيه 156