شعر
جنگل با همه شلو غی اش
تنهای تنهاست
وقتی تو نباشی.
درختان و گلهایش
بوی مرگ میدهد
خاک نرمش
به خاک گور می ماند.
وقتی تو نباشی
تکدرختی خشک در میان
جنگل سبزم
خشک میشوم
ترک بر میدارم
فنا می شوم.
+ نوشته شده در چهارشنبه شانزدهم مرداد ۱۳۹۲ ساعت 12:41 توسط مهدی صیدگر
|